AKREDYTACJA

AKREDYTACJA : stanowi uwierzytelnienie osoby za sprawą tzw. dokumentu uwierzytelniającego będącego kryterium do zapoczątkowania działalności o charakterze dyplomatycznym przez ,,szefa misji” w obrębach granic państwa podejmującego wizytę (patrz Konwencja Wiedeńska art. 13). W myśl obowiązującej normy listy uwierzytelniające podpisuje głowa państwa inicjującego wizytę a następnie doręczane są głowie państwa, które wizytę tą przyjmuje. Przyjęcie listu oznacza zgodę na rozpoczęcie przez przedstawiciela dyplomatycznego wypełnienie jego funkcji. Szczególny charakter akredytacja ma w Organizacji Narodów Zjednoczonych. Dotyczy ona głównie przedkładania przez dyplomatów listów akredytacyjnych (natomiast przy ONZ obowiązek ten spełnia przedstawiciel państwa). Listy uwierzytelniające trafiają do sekretariatu ONZ. W śród elementów, które są niezbędne w mianowaniu dyplomatycznego delegata państwowego znajduje się zgoda czyli tzw (agrḗment) podejmującego państwa, Wymóg pozyskania zezwolenia spoczywa tylko na szefie, który przygotowuje misję dyplomatyczną. Wymóg ten znajduje uzasadnienie w Konwencji o relacjach dyplomatycznych w art. 4, mówi on ponad to iż, państwo przyjmujące nie jest zobowiązane do podawania uzasadnienia państwu wysyłającemu przyczyn nieudzielenia zgody. Akredytacja w praktycznym zastosowaniu niemniej jednak wskazuje, iż narzędziem agrément można  posługiwać się również w stosunku do ,,attches” lotniczych, morskich i wojskowych, w państwie wysyłającym nominacja reprezentanta dyplomatycznego w gruncie rzeczy leży w gestii tego państwa. Należy jednakże zaznaczyć ze w zastosowaniu codziennym przyjęto różne obostrzenia w indywidualizacji poczynań państwa wysyłającego w tej materii. Ograniczenia te wyrażają się w prawie nie wyrażania zgody na nominacje sprecyzowanych osób. Które zdaniem państwa przyjmującego mogą być postrzegane jako persona non grata. Przesłanki nie wyrażania zgody na mianowanie tych czy innych osób mogą być różne. Spotykanym często argument stanowi podejrzanie o szpiegostwo oraz nie przychylne usposobienie kandydata w stosunku do państwa, na terenie którego znajduje się placówka dyplomatyczna, sprawy kulturowe itp. Należy również nadmienić iż państwo, które przyjmuje ma prawo do odmowy wydania decyzji bez podawania argumentacji tej decyzji. uzyskanie asgrḗment umożliwia państwu, które wysyła wystawić przedstawiciela dyplomatycznego za pomocą tzw. listów uwierzytelniających. Źródło: leksykon politologii”. Autor: A., Antoszewski i A. Herbut.