ANOMIA J. grec. a znaczy nie z
kolei nomos równoznaczne jest z brakiem prawa, reguł oraz norm. Po pierwsze
anomią określa się sytuacje, w której normy społeczne a także instytucje
powołane do regulacji i kontroli życia społeczeństwa są słabe Po drugie anomia
oznacza przebieg rozpadu aktualnie istniejącego systemu relacji, zasad,
konstrukcji społecznych i kultury z reguły istniejących w momentach poważnych
kryzysów i konfliktów o charakterze polityczno-społecznych. Grupy a także
jednostki ulegają w tedy wpływom z różnych źródeł, z reguły wpływy te są ze
sobą sprzeczne czyli podlegają tzw. presjom krzyżującym. Zjawisko to wprowadza
zamęt w systemach wartości oraz w systemach władzy, dezorientacje a w tedy
następuje pozbawienie zasadności obowiązujących do tej pory kanonów postępowań.
Ponadto, niedopuszczanie do siebie sygnałów dopływających z zewnątrz,
inicjowanie poczynań zmierzających do destrukcji lub działań o charakterze
dewiacyjnym a także odmawianie realizacji wszelkich działań. Niechęć do
współpracy i niemożność do pojmowania wykluczających się informacji
docierających z zewnątrz. Niechęć ta powoduje, że ludzie zaczynają lekceważyć
ogólnie przyjęte kanony społeczne, polityczne, religijne, etyczne, prawne czy
normy ideologiczne. Pamiętać należy, im częściej występuje niechęć do przyjmowania
bodźców z otoczenia oraz ich analizy tym anomia staje się powszechna. Termin
anomia został włączony do zbioru pojęć, którymi posługuje się socjologia przez
E. Durkheima. Zdaniem, którego przesłanką determinującą normalne funkcjonowanie
człowieka stanowi wsparcie w wymiarze moralnym w grupie a także opieka moralna
oraz społeczna kontrola nad tą jednostką. W wypadku gdy wsparcie te nie będzie
zapewnione, następuje rozkład. Według autora teorii o zachowaniach
dewiacyjnych R. M. Merton anomie należy rozumieć jako ,,załamanie zdarzające
się w strukturze kulturowej, występujące zwłaszcza w tedy kiedy istnieje silna
rozbieżność pomiędzy normami i celami kulturowymi a społecznie ustrukturowanymi
możliwościami i działania członków grupy zgodna z tymi celami”. Natomiast jeśli
chodzi obecność anomii w życiu politycznym to jej przykładem jest dezintegracja
a także destrukcja sytemu politycznego. Źródło:
leksykon politologii”. Autor: A., Antoszewski i A., Herbut.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania