AUTOKRACJA:
termin wywodzi się z j. łac. autokrates co oznacza samowładny,
można także utożsamiać go z mechanizmem lub z systemem
charakteryzującym się hegemonią jednostki bądź wyłowionej
wspólnoty zwanej np. triumwiratem, który dokonuje ,,zawłaszczania”
władzy politycznej. Uniemożliwiając tym samym nabywanie uprawnień
oraz usankcjonowanie instytucji państwa, które pozbawiane są
potencjału decyzyjnego. W wypadku systemów autokratycznych władza
staje się ,,własnością” samowładcy co uniemożliwia
zastosowania narzędzi do egzekwowania politycznej odpowiedzialności,
która była by równoznaczna z osunięciem autokraty od władzy
(tzw. ,,personalizacja władzy”). Jeśli chodzi o zasięg władzy
to jest on niesprecyzowany, co umożliwia w dowolny sposób określać
jej pole działania. Jak określał G. Sartoti w pracy pod tyt.
,,Teoria demokracji” z 1994 ,,inni mogą komuś przyznawać władzę
nad ludźmi – przy czym zawsze i wyłącznie z możliwością
odwołania”. W systemach autokratycznych pojedyncza osoba z własnej
inicjatywy dokonuje ,,zawłaszczenia” władzy, która nie jest
nieograniczana oraz nie podlega żadnym ograniczeniom. z czego można
wnioskować iż ,,sama sobie powierza rządzenie”, często
autokracja kojarzona jest z autorytaryzmem, dyktaturą albo z
totalitaryzmem (wymienione systemy będą również opisane na tym
blogu). Należy dodać, że autokracja jest systemem, w którym
przewiduje się obecność wielości czyli pluralizmu lecz nie we
wszystkich przejawach życia społecznego. Z uwagi na to iż
autokracja stanowi skuteczniejszy system od praktyk demokratycznych
jest ona stosowana w okolicznościach groźby poważnych konfliktów
towarzyszących np. transformacji ustrojowej. Źródło: leksykon
politologii”. Autor: A., Antoszewski i A., Herbut. Czy znasz inne
przykłady autokracji? Jeśli tak to zapraszam do napisania
komentarzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zapraszam do komentowania