ARYSTOKRACJA

ARYSTOKRACJA: jest to jedna z rodzaju rządów, w której władzę piastuje względnie niewielka wspólnota posiadająca przywileje osób z umiejętnościami niezbędnymi do sprawowania władzy. Wiele wyjaśniają etymologiczne korzenie słowa arystokracja, które wywodzi się z j. grec. aristoi oznaczającego najlepszy oraz kratistoi czyli najzamożniejszy. Arystoteles i Platon dochodzili do wniosku, że właśnie ten model rządów jest optymalny ponieważ władza znajduje się w gestii miejscowości, która ze względu na swoją intelektualną oraz moralną wyższość nad resztą społecznością sprawuję władzę z myślą o dobru ludu. Władza sprawowana przez arystokrację odróżnia się od władzy sprawowanej przez pojedynczą osobę np. tyrana lub monarchę. Aczkolwiek objaśnienie terminu ,,najlepsi” nie jest do końca dookreślone gdyż zależy od indywidualnej diagnozy. W ustrojach demokratycznych także odnajduje się elementy arystokracji w charakterze rządów, ponieważ to społeczeństwo usiłuje dokonać wyboru spośród najlepszych, którzy mają sprawować władzę w ich imieniu (,,inwestytura do rządzenia”). Z uwagi na to właśnie obecnie arystokracji przypisuje się w większym stopniu znaczenie społeczne niż polityczne. Arystokrację nazywamy grupie osób pełniącą funkcje w państwie a także rozumienie jako wyjątkowa przez wzgląd na umiejscowienie w gradacji społecznej, bogactwo, zdolności także i te intelektualne. Na ogół społeczna arystokracja była hermetyczną, w której przynależność dziedziczyło się wraz z gwarancjami prawnymi i faktycznymi. Trzeba pamiętać, iż to tyczy się także tak zwanych arystokracji ,,Otwartych”, których przykładem jest arystokracja urzędnicza lub przemysłowa, ponieważ perspektywa awansowania osób z pozostałych sfer społeczność jest duża i często temu towarzyszy związana z nią ,,ścisła elita” natomiast warunkiem członkostwa w niej stanowi wyznacznik dziedziczności czyli więź pokrewieństwa. Począwszy od starożytności arystokracja zawiązywała grupa potężnych posiadaczy obszarów ziemskich, natomiast wraz u upływem czasu do tych grup zaczęły przedostawać się wspólnoty, których status społeczny zależał nie od dziedziczności lecz od zamożności wynikającego np. z handlu. Podporą arystokracji byli tzw. spartiaci a więc obywatele z pełnym katalogiem praw. Arystokracja rodowa zwana Eupatrydami istniała np. w Atenach. Z kolei w Rzymie ukształtowała się społeczność na skutek integracji grupy, która nie bogaciła się dzięki ziemi z tzw. arystokracją rodową. Natomiast Monarchinie absolutni czyli patrymonialni formowali własny rodzaj arystokracji w charakteryzuje grupy hermetycznej funkcjonującej w oparciu o zasadę dziedziczności, odseparowanej od pozostałej społeczności szlacheckiej. Natomiast jeśli chodzi o arystokrację szlachecką w Anglii to składała się ona z bezpośrednich lenników czyli z baronów, w Rosji bojarowie a w państwach rzeszy byli to książęta. Rzeczywistości pokazała iż kształtowanie demokracji liberalnych sygnalizował zmierzch egzystowania społeczeństw arystokratycznych, którzy jako jedyni mieli prawo do publicznych praw. Arystokracja jako termin do dziś stosowany jest ale już w sposób niezwykle luźny i odbiegający od naukowego punktu widzenia oraz od jego pochodzenia językowego. Z dużą powtarzalnością termin ten używany jest zamiennie z określeniem elita przykładem czego jest arystokracja przemysłowa lub elita przemysłowa. Źródło: leksykon politologii”. Autor: A., Antoszewski i A., Herbut.