BANK ŚWIATOWY

BANK ŚWIATOWY: nazywany również Międzynarodowym Bankiem Odbudowy i Rozwoju w skrócie IBBD. Stworzony w momencie obrad Narodów Zjednoczonych w 1944 roku w lipcu. W tedy IBBD przemianowano w Międzynarodowy Fundusz Walutowy w skrócie IMF. Pomysłodawcą zwołania obrad były Stany Zjednoczone i brało w nich udział 44 państwa. Początkowo IBBD tworzyły: Jugosławia, Czechosłowacja i Polska. Wystąpienie tej ostatniej z Banku Światowego nastąpiło w marcu 1950 roku, z kolei wyłączenie z tej organizacji Czechosłowacji nastąpiło 03.12.1951. Członkami banku światowego mogą zostać wyłącznie państwa zrzeszone w Międzynarodowym Funduszu Walutowym. Bank został powołany do realizacji zadań zawartych w statucie stawiających na ,,popieranie państw członkowskich w odbudowie i rozwoju gospodarczym ich terytoriów przez ułatwienie inwestycji kapitału dla celów produkcyjnych”. Stanowi to dowód na to, że Bank Światowy stworzony jest do wspierania w rozwoju ale także do pomocy w odbudowie państw, które do niego należą. Pomoc ma charakter m.in. udostępnia gwarancji a także kredytów, bank bierze udział w finansowaniu kapitału pochodzących z prywatnych źródeł, afirmuje rozwój, który ma być porównywalny we wszystkich rejonach świata oraz obliczony na wiele lat. Bank światowy dąży do intensyfikacji wymiany międzynarodowej oraz do podtrzymywania stanu stabilność finansowych. Przykładem aktywność Banku Światowego stanowi sprzedaż długów swoich klientów bankom o charakterze własnościowym (,,prywatnym”). Bank Światowy ma charakter spółki akcyjnej. Po to by zmierzać do swojego celu na potrzeby Banku stworzono jego kapitał zakładowy składający się z tzw. ,,subskrybowanych'' (abonowanych) tylko przez aktywistów banku. Majątek Banku podzielony został na 100 tys. akcji a wartość każdej akcesji wynosi 100 tyś dolarów. Pierwotnie wkład ten obliczano na 10 mln dolarów. Z kolei w 1959 roku nastąpiło podwojenie majątku IBRD do kwoty 21 mld w 1963 kapitał zakładowy Banku Światowego osiągnął poziom 22 mld dolarów natomiast w 1972 roku szacowano go na sumę 24,5 mld dolarów. W ostatnim okresie kredyty przyznawane są nie tylko krajom należącym do banku ale również rolnikom, przemysłowcom, handlowcom i przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w polu funkcjonowania banku. W przypadku udzielania pożyczek przez bank tym drugim niezbędne są gwarancje banku centralnego danego państwa lub poręczenie rządowe. Pożyczki przyznawane przez Bank Światowy na ogół mają niski poziom oprocentowania („5,5 do 6,6% w skali roku”). Istotnym warunkiem oraz kryterium stanowi powinność regulowania zadłużenia w tej samej w walucie, w której została ona pierwotnie pożyczona. Kraje wymagające pomocy w pierwszej kolejności mają trudności po pierwsze z przyznaniem a po drugie z spłatą pożyczki. Ponieważ w rozrachunku finansowym raty są z byt dużym obciążeniem dla rezerw walutowych tych krajów. Odnosi się to do krajów modernizujących się negujących rynkową aktywność Banku Światowego. W wyniku uwag Bank Światowy podjął decyzję rozpoczynając od 1964 roku uelastycznić warunki spłat pożyczek krają mającym trudności z rozwojem. Dla tych ostatnich zaproponowano wariant rozciągnięcia w czasie terminów spłat pożyczek a także zredukowanie stop odsetek. W rzeczywistości mimo zapewnień Bank Światowy nie przeprowadził wymienionych udogodnień dla pożyczkobiorców. Warto również wiedzieć iż Bank Światowy udostępnia dodatkowo wsparcie rozwojowo-techniczne pod inną postacią np. przyjazd doradców banku (na wniosek) do kraju potrzebującego wsparcia, którzy przeprowadzają na miejscu analizę stanu zastanego i na jej postawie opracowują adekwatne to danej sytuacji koncepcje wspierające jego postęp. W Banku Światowym istnieją tzw. ,,misje regionalne”, które mają służyć państwom, głównie mającym zaległości w rozwoju doradzaniem oraz wsparciem. Organizują się wyspecjalizowane zespoły doradcze składających się z ekspertów postrzegalnych państw oraz z ekspertów kapitałowej materii. Najważniejszym calem Banku Światowego stanowi Rada Gubernatorów wraz z swoimi zastępcami wysyłanymi przez kraje należące do banku na pięcioletnią kadencję. Zebranie rady ma miejsce raz w roku, na którym kształtowana jest strategia banku. W ramy obszaru działalność politycznej Banku wlicza się przyjęcie nowych państw, czasowe pozbawianie członkowskich uprawnień, regulowanie stopienia ,,kapitału zakładowego”, ingerowanie w atomizacje (,,podział”) zysków a także w ich parcelacji. Naczelnym calem sprawczym IBBD stanowią ,,dyrektorzy wykonawczy” w liczbie 20 spośród, których 5 wydelegowanych jest przez Państwa, które mają najwięcej akcji. Państwa posiadające mniej akcji wyselekcjonowani są z wykorzystaniem Rady Gubernatorów mających na uwadze reguły reprezentacji geograficznej. Prezesa Banku Światowego wybierają ,,Dyrektorzy Wykonawczy”. Źródło: leksykon politologii”. Autor: A., Antoszewski i A., Herbut. Czy znasz przykłady działalności Banku Światowego? Jeśli tak to zapraszam do napisania komentarza. Kopiowanie tekstów zawartych na blogu w celach edukacyjnych wskazane. Godna polecenia jest książka aut. Joseph E. Stiglitz pt. tyt. ,,Globalizacji” traktująca m.in. o banku światowym, której opis i recenzja znajduje się również na tym blogu.